qaqqıldama — «Qaqqıldamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qağala — (Şəki) balaca saxsı qab. – Qağala:n içində duz var Qağala çalmax (Tərtər) – qaqqıldamaq. – Töüx əzzəl qağala çalır, soηra yumurtduyur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qağanax — çalmax: (Bərdə) qaqqıldamaq. – Tö:üx yumurta gətirəndə qağanax çalır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
saylamax — (Oğuz) qaqqıldamaq. – Çil toyux saylıyır, yumurtası var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kişnəmək — f. 1. Kişnərti səsi çıxarmaq. Buralardan yüyür, tez ötüş barı; İlxının kişnəyir ayğır atları. A. S.. Kor at sahibinə yanaşıb qəmgin və titrək səslə ucadan kişnədi. M. Hüs.. // məc. At kimi səs çıxarmaq, qaqqıldamaq. 2. məc. Uğultu səsi çıxarmaq;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaqqana(q) — is. Qaqqıltı. Pilləkəni titrətdi muştuluqçu qonşu qızın qaqqanası. R. R.. Qaqqanaq çalmaq – 1) qaqqıldamaq. Araba silkinər və cırıldayar, toyuqcücə qaqqanaq çalıb qaqqıldaşmağa başla yardı. H. Sarabski; 2) qaqqıltı (qəhqəhə) ilə gülmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaqqıldaşmaq — qarş. 1. Hamı birdən qaqqıldamaq. Qatarlaşıb nə diyardan gəlirsiz; Qaqqıldaşa qaqqıldaşa z. durnalar? Q. Z.. Kəkilli durnalar hey qatar qatar; Qaqqıldaşıb keçir, açılmış bahar. R. R.. 2. Qəhqəhə ilə gülmək, bir birinə qoşulub bərkdən gülmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti